به گزارش سینماپرس، در این مستند به صورت کامل فرایند یک جنگ سایبری به تمامعیار به تصویر کشیده شده است که در آن مورد هدف، زیرساختهای فناوری هستهای جمهوری اسلامی بوده است. به همین صورت امکان ضربهزدن به تمامی بخشهای دیگر یک سیستم یا حکومت وجود دارد. این نکته حائز اهمیت است که ایران تنها قربانی این حملات نبوده و ایالاتمتحده، روسیه و کشورهای دیگری نیز با این بحران روبهرو شدهاند تا حدی که ایالاتمتحده، جمهوری اسلامی را به حمله سایبری به زیرساختهای خود متهم میکند.
نقد فیلم zero days در برنامه عصر با حضور استاد حسن عباسی:
شاید واژه تروریسم از رسانهها بارها به گوشتان رسیده باشد. اما از دامنه و متعلقات آن آگاهی نداشته باشید. یکی از این گونههای ترورریسم که در بازه زمانی حال حاضر دامنگیر فضای رسانهای و اطلاعاتی ایران و جهان شده است، تروریسم سایبری است. واژه تروریسم برای مردم تداعیگر القاعده و دیگر افراطگرایان به ظاهر اسلامی است در صورتی که اشکال دیگری نیز از تروریسم وجود دارد که همه آنها با خصوصیات و چالشهای جدید پیشرو هستند. از جمله این گونه تروریستها میتوان به تروریسم دولتی، تروریسم راست، تروریسم چپ، تروریسم آسیب پذیر، تروریسم موضوعگرا، تروریسم جدایی طلب نام برد. اما گونه تروریسم سایبری خاصه، مورد مطالعه ما در این یادداشت است.
تروریسم سایبری
تروریسم سایبری، همچنین به عنوان تروریسم الکترونیکی یا جنگ اطلاعاتی شناخته میشود. تروریسم سایبری میتواند به عنوان هر نوع اقدام تروریستی اینترنتی تعریف شود که شامل حملات عمدی و گسترده در شبکههای کامپیوتری با استفاده از ویروسهای کامپیوتری یا حملات فیزیکی با استفاده از نرم افزارهای مخرب برای حمله به افراد، دولتها و سازمانهای پیرامون آن است. در حالی که جرایم اینترنتی اغلب به دلیل سود اقتصادی انگیزه میگیرند، و هک کردن و یا خرابکاریهای اینترنتی اغلب برای رضایت نفس هکر انجام میشود، تروریسم اینترنتی یک ایدئولوژی است.
اصطلاح “تروریسم اینترنتی” میتواند بحث برانگیز باشد، زیرا بسیاری از حملات سایبری در مناطق ممنوعه صورت میگیرد که میتواند به عنوان هک شدن، اعمال “هرج و مرج اینترنت” یا جرایم اینترنتی محسوب شود؛ بنابراین مهم است که مفهوم تروریسم اینترنتی را به تعریف تروریسم متصل سازیم.
هدف تروریسم ایجاد حس ترس در ذهن قربانیان است. با در نظر گرفتن این مفهوم، آسانتر میشود که حملات سایبری را برای به دست آوردن مالی یا رفتاری خودخواهانه از اعمال تروریسم اینترنتی پاکسازی کرد. تروریستهای سایبری با هدف آسیب و تخریب در خط مقدم فعالیتهایشان عمل میکنند.
اصطلاح “تروریسم اینترنتی” اولینبار توسط بری سی کالین از موسسه امنیت و اطلاعات در اواخر دهه ۱۹۸۰ نامگذاری شد، حملات تروریستی در تاریخ ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ مفهوم تروریسم اینترنتی را در گفتمان عمومی به عنوان تهدید جدی برای اقتصاد، زیرساختها و امنیت ملی مورد بحث و بررسی عمیق رسانهها قرار داد.
تروریسم سایبری کجا و چگونه رخ میدهد؟
نمونههای بین المللی حملات سایبری و اثبات تلاشهای مفهومی در مورد زیرساختهای دولتی و غیرنظامی، میزان شدت تهدیدات تروریسم اینترنتی را ثابت میکنند.
در ایران، ویروس «Stuxnet »به جهان ثابت کرد که ویروسهای مخرب میتوانند تاسیسات هستهای را مختل کنند. در اوکراین، حملات سایبری به تامین کننده انرژی آنها منجر به قطع برق عمدی شد. در ایالات متحده ویروس سزار، یک محقق امنیتی توانست با استفاده از آسیب پذیری در دستگاههای کنترل ترافیک، کنترل آنها را به دست گیرد.
تهدید مطرح شده توسط تروریسم اینترنتی چقدر واقعی است؟
علی رغم تأثیری که ویروس استاکس نت بر روی زیرساخت هستهای ایران داشت، محققان موافقاند که تنها یک دولت یا چند ایالت قادر به انجام حمله با این وسعت هستند. در حال حاضر قابلیت حمله به مقیاس بزرگ از دست گروههای تروریستی اینترنتی بر نمیآید، گرچه این روند میتواند در آینده تغییر کند، زیرا این گروهها اعضای بیشتری را جذب میکنند که با بهره گیری از امنیت سایبری بالا، احتمالا میتوانند با اتحاد با گروههای هکری دیگر که به دنبال ایجاد ثروت بر اساس ایدئولوژیهای موازی خود هستند به این حملات دست یازند.
در حال حاضر، گروههای تروریستی سایبری بیشتر از طریق جنایات سایبری مالی به جای تروریسم اینترنتی فعالیت میکنند. با این وجود، این مزایای مالی میتواند برای پرداخت هزینه عملیات تروریستی از طریق استخدام هکرهای حرفهای با تجربه قبلی آنها صورت بگیرد.
تروریستها از رسانههای اجتماعی برای استخدام نیرو استفاده میکنند. فضای مجازی عرصه مناسبی برای جولان و توسعه این تشکیلات تروریستی است باید ببینیم متولیان فضای مجازی در برابر حملات سایبری اخیر به زیر ساختهای نهادهای اطلاعاتی کشور تا چه میزان توان مقابله با این قبیل جریانها را پیدا میکنند.
*رسانه انقلاب
ارسال نظر